- zgiąć się
- сов.согну́ться
zgiąć się się wpół (w ukłonie) — ни́зко поклони́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zgiąć się
Смотреть что такое "zgiąć się" в других словарях:
zgiąć się — we dwoje zob. dwoje 3. Zginać się jak scyzoryk zob. scyzoryk … Słownik frazeologiczny
zgiąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zginać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zginać się – zgiąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schylać się, pochylać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgiąć się w pół, w pałąk, we dwoje. Zginać się pod ciężarem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zginać się – zgiąć się we dwoje — {{/stl 13}}{{stl 7}} schylić się, pochylić się bardzo nisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}By pokonać niskie przejście, musiał zgiąć się we dwoje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zginać się – zgiąć się we czworo — {{/stl 13}}{{stl 7}} schylić się, pochylić się bardzo nisko; przykurczyć, przygiąć się do ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chcąc uniknąć ciosu, zgiął się we czworo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgiąć — dk Xc, zegnę, zegniesz, zegnij, zgiął, zgięła, zgięli, zgięty, zgiąwszy zginać ndk I, zgiąćam, zgiąćasz, zgiąćają, zgiąćaj, zgiąćał, zgiąćany 1. «schylić, pochylić, skłonić ku ziemi; przygiąć» Rozprostować zgięte plecy. Wiatr zginał gałęzie. ◊… … Słownik języka polskiego
zginać się — Zgiąć się we dwoje zob. dwoje 3. Zginać się jak scyzoryk zob. scyzoryk … Słownik frazeologiczny
zginać – zgiąć kark — {{/stl 13}}{{stl 8}}{przed kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} pokornieć, stawać się uległym, ulegać komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przed nikim nie zginał karku, ale w końcu bieda zmusiła go do uległości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… … Słownik języka polskiego
skrzywić — dk VIa, skrzywićwię, skrzywićwisz, skrzyw, skrzywićwił, skrzywićwiony rzad. skrzywiać ndk I, skrzywićam, skrzywićasz, skrzywićają, skrzywićaj, skrzywićał, skrzywićany «sprawić, że coś się staje krzywe, zgiąć coś, odchylić od linii prostej»… … Słownik języka polskiego
skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… … Słownik języka polskiego
